-
1 μενεαίνω
μενεαίνω ( μένος, vgl. μενοινάω), 1) heftig wünschen, verlangen, begehren; absolut, Il. 22, 10, μενεήναμεν Od. 4, 282, wo der inf. leicht zu ergänzen, οὐ μὲν δή σε καταφϑίσει μάλα περ μενεαίνων 5, 341; gew. c. inf., praes., μηδὲ ϑεοῖς μενεαινέμεν ἶφι μάχεσϑαι Il. 5, 606, häufiger aor., ἀσπερχὲς μενεαίνεις Ἰλίου ἐξαλαπάξαι πτολίεϑρον 4, 32, νῆας ἐνιπρῆσαι 15, 507 u. öfter; auch fut., ἐρύσσεσϑαι μενεαίνων Od. 21, 125; Il. 21, 178; cum gen., μάχης, Hes. Sc. 361; auch ἐμοὶ μενέαινον ὄλεϑρον, sie ersannen mir Verderben, Qu. Sm. 12, 380. – Auch vom Pfeile, ἐπιπτέσϑαι μενεαίνων, Il. 4, 126. – 2) zürnen; absolut, Il. 19, 68. 24, 22. 59; ἔριδι μενεῆναι, 19, 58; – τινί, gegen Einen, Il. 15, 104. 19, 367 Od. 1, 20. 6, 330; – Il. 16, 491 κτεινόμενος μενέαινε erklärten die Alten durch λειποψυχέω, es heißt aber auch hier »erzürnte noch, da er den Todesstreich empfing«. – Einzeln noch bei sp. D., wie Ap. Rh. 3, 369.
-
2 μενεαίνω
A desire earnestly or eagerly, c. [tense] pres. inf.,μηδὲ θεοῖς μενεαινέμεν ἶφι μάχεσθαι Il.5.606
, cf. Od.13.30, etc.: more freq. c. [tense] aor. inf., , etc.: rarely c. [tense] fut. inf., ἐρύσσεσθαι (v.l. - ασθαι)μενεαίνων 21.176
, Od.21.125 (s. v. l.): when abs., an inf. may be supplied, σὺ δ' ἀσπερχὲς μενεαίνεις [διῶξαι] Il.22.10; μάλα περ μενεαίνων [καταφθῖσαι] Od.5.341, etc.: also c.gen., μ. μάχης long for battle, Hes.Sc. 361: c. acc. rei, ὄλεθρον μ. τινί purpose death against another, Q.S.12.380.II to be angry, rage, Il.19.68, 24.22,54;ἔριδι μενεήναμεν 19.58
; μ. τινί rage against one, 15.104, Od.1.20, etc.; κτεινόμενος μενέαινε wrestled with death, Il.16.491 (Sch. expld. it by ἐλειποθύμει).—[dialect] Ep., and Ps.-E.Fr.1132.51 (lyr.).Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μενεαίνω
-
3 μενεαίνω
μενεαίνω, (1) heftig wünschen, verlangen, begehren; ἐμοὶ μενέαινον ὄλεϑρον, sie ersannen mir Verderben. Auch vom Pfeile. (2) zürnen; κτεινόμενος μενέαινε, er zürnte noch, da er den Todesstreich empfing
См. также в других словарях:
μενεαίνω — (Α) 1. δείχνω προθυμία να κάνω κάτι, προθυμοποιούμαι («μενεαίνεις Ἰλίου ἐξαπαλάξαι πτολίεθρον», Ομ. Ιλ.) 2. επιθυμώ σφοδρά κάτι («ἐμοὶ μενέαινον ὄλεθρον», Κόιντ.) 3. οργίζομαι σφοδρά 4. φρ. «κτεινόμενος μενέαινε» ψυχομαχούσε, πεθαίνοντας ανέπνεε… … Dictionary of Greek
